PRAWDZIWE ŻYCIE LUKRECJI BORGII

Jaka jest prawda o Lukrecji Borgii skrywana pod wiekami mitów i tajemnic? Kim naprawdę była córka papieża Aleksandra VI? Wiadomo na pewno, że ta fascynująca kobieta od wieków inspirowała twórców. Pisano o niej poematy, przedstawiano ją na obrazach a współcześnie jej życie obrazują filmy i seriale. Pewne jest także to, że była niesamowicie piękna i absolutnie nikt nie mógł przejść obok niej obojętnie.

serialowa Lukrecja Borgia grana przez Holliday Grainger

Lukrecja urodziła się w połowie XV wieku prawdopodobnie w Rzymie. Jej ojcem był kardynał Rodrigo Borgia, którego największą, zresztą spełnioną ambicją było zostanie papieżem. Stało się tak w 1492 roku.  Od tego momentu jego córka stała się kartą przetargową w licznych intrygach, spiskach i sojuszach. Ten okres życia Lukrecji Borgii również zafascynował dwóch współczesnych twórców: reżysera serialu Rodzina Borgiów Neila Jordana oraz literackiego noblistę Dario Fo, autora Córki papieża. Każdy z nich przedstawił Lukrecję w zupełnie inny sposób.

Neil Jordan w swoim serialu skupił się głównie na intrygach i zbrodniach najsłynniejszej rodziny w XVI- wiecznym Rzymie.  Lukrecja przedstawiona tam została w niesamowicie fascynujący sposób jako kobieta, która wie czego chce i dąży do tego nawet jeśli rodzina zmusza ją do czegoś innego. Serial pokazuje bardzo zmysłowy i erotyczny obraz bohaterki, której liczne romanse stanowią jeden z głównych wątków serialu. Wiele rzeczy historycznie się w nim nie zgadza, to prawda, jednak zdecydowanie warto go obejrzeć. Czy rzeczywiście Lukrecja miała nieślubne dziecko i kazirodczy romans ze swoim bratem? Tego zapewne nigdy się nie dowiemy. Wiadomo jednak, że Lukrecja kochała całą sobą i wiele razy została zraniona i wykorzystana, zarówno przez swojego ojca do jego licznych manipulacji jak i innych mężczyzn w jej otoczeniu.

Dario Fo zdecydował się przedstawić zupełnie inny obraz Lukrecji. Jak dla mnie z książki wyłania się portret  zapłakanej męczennicy wiecznie zmuszanej do małżeństw z korzyścią dla jej ojca. Każdy mężczyzna, którego pokochała zostawał jej odebrany lub zamordowany na polecenie ojca lub brata. Ciekawa jest właśnie relacja Lukrecji z Cezarem. U Fo bohaterka nienawidzi swojego brata , podczas gdy serial pokazuje coś zgoła innego. Historyczne przekazy na ogół potwierdzają tę serialową wersję. Powieść Fo to tak naprawdę nie jest ani biografią Lukrecji Borgii ani powieścią z historyczną fabułą.  Czyta się trudno, zdecydowanie nie wciąga tak jak serial. Jestem mocno rozczarowana tą książką, gdyż oglądając wcześniej film dużo się po niej spodziewałam. Panuje przekonanie, że Nagroda Nobla jest zabójstwem dla twórczości zdobywcy i w tym wypadku byłoby ono uzasadnione. Za taką książkę Dario Fo na pewno Nobla by nie otrzymał. Jedynym czynnikiem sprawiającym , że prawie warto przeczytać tę powieść  jest dokładne poznanie losów Lukrecji przez większość jej życia, czego niestety serial nie zrealizował.

Na pytanie kim tak naprawdę była Lukrecja Borgia musicie odpowiedzieć sobie sami. Największą kurtyzaną w XVI wiecznym Rzymie, czy biedną zahukaną przez manipulacje ojca ofiarą jaką zrobił z niej Dario Fo? Do mnie zdecydowanie bardziej trafia kawał dobrej, arcyciekawej historii, którą opowiada serial.

Bardzo dziękuję Wydawnictwu Znak Horyzont za recenzencki egzemplarz książki.